Het huis

Mijn lief en ik kochten een huis in het pittoreske Mariakerke bij Gent. Tijd voor een nieuw avontuur!



Een lang verhaal in een notendop: de papa van Nona en ik zijn al enkele jaren uit elkaar, maar we zijn al die jaren in hetzelfde huis blijven wonen. Gewoon, omdat het kan. En ook omdat het fijn is voor Nona. Na de breuk kregen we allebei een nieuwe liefde, en die liefjes wonen soms even mee, en soms niet. Net zoals wijzelf. Zo komt het dat ik afgelopen jaren deels in hartje Amsterdam woonde (bij mijn lief), en deels in gent. Het ging al die tijd erg goed. En het gaat nog steeds goed. Maar de vele ritten tussen Amsterdam en Gent begonnen zwaar te wegen. We namen enkele weken geleden, met toch wel wat pijn in het hart, dan ook afscheid van Amsterdam.

Aanvankelijk zochten we een huis met twee aparte woonsten onder één dak, waar we met z'n allen konden gaan wonen, het liefst met een atelier. Want dat lief van mij maakt mooie dingen en hij heeft daar best wel wat ruimte voor nodig. Maar een geschikte dubbelwoonst-met-atelier vonden we niet.

Wat we wél vonden was een huis met een heel groot atelier achteraan. Op dit moment is het een ruwe bolster, maar daar maken we vast en zeker een echte thuis van. Het naambordje is er al. ♥



Mijn lief zijn werkplaats ligt achterin, mijn atelier komt boven. Het volledige tweede verdiep wordt mijn paradijs. Ooit. Want eerst willen we kunnen koken en wassen. Dat is belangrijker dan naaien, of niet? ;-)

Komende maanden gaan we heel hard werken, hopelijk kunnen we in september verhuizen. Wordt vervolgd...